Bracia i Siostry,

Nasz temat dzisiejszy to post, bowiem wchodzimy już w okres Wielkiego Postu.

Post kojarzy nam się zazwyczaj z jakąś formą wyrzeczenia z jednej strony jest to ograniczenie w korzystaniu z jakiś tam dóbr, z drugiej zaś strony pozbycie się złych nawyków. I dlatego też niektórzy z nas mniej jedzą w okresie Wielkiego Postu, inni nie żują gumy do żucia, ktoś inny nie ogląda telewizji, ktoś inny w małżeństwie powstrzymuje się od pożycia seksualnego. Ktoś inny rzuca papierosy, ktoś inny rzuca alkohol na czas Wielkiego Postu.

I już tutaj, na samym początku, trzeba sobie powiedzieć, że post to nie jest działanie tymczasowe. To ma być działanie długofalowe. To jest czas, tak jak w pewnej anegdocie, którą gdzieś usłyszałem: "Dobry ojciec próbuje namówić swoich synów, aby w okresie Wielkiego Postu, podjęli bardziej wymagające postanowienie niż nie jedzenie cukierków. Jeden z chłopców mówi, że nie będzie się bił z rodzeństwem. No i gdzieś tam w połowie Wielkiego Postu, tato pyta chłopca, "Jak Ci idzie synu? To postanowienie, jego wypełnianie", Syn odpowiada: "Dobrze mi idzie, ale już nie mogę się doczekać Wielkanocy, żeby potem porządnie włoić rodzeństwu!"

Czas Wielkiego Postu, ta forma wyrzeczeń ma być długofalowa, ma czemuś służyć, nie czemuś tylko na ten czas 40 dni pracy, ale na czas o wiele, wiele dłuższy.

Post jest formą pokuty. Papież Paweł VI pisał kiedyś tak: "Kościół uwzględniając znaki czasu, oprócz postu i wstrzymywania się od potraw mięsnych, szuka zawsze jeszcze nowych form pokuty, które w tym celu, dla poszczególnych czasów powinny być bardziej odpowiednie i lepiej dostosowane".

Papież rozszerza rozumienie postu jako tego wyrazu pokuty na pewną wierność, wierność na przykład wobec obowiązków naszego stanu, czy też naszego powołania. Ojciec Święty, Paweł VI, zachęca nas do tego, abyśmy na przykład, jeżeli jesteśmy chorzy, postem było podjęcie leczenia, bo czasem jest nam ciężko (źle rozumiany wstyd). Jeżeli nie potrafimy czegoś przyjmować, jest to trudne, na przykład czyjegoś charakteru, zachowania, to powinniśmy się tego uczyć - to właśnie jest formą postu. Jeżeli nie możemy czegoś łatwo, lub w ogóle zmienić w naszym życiu, to uczyć się poprawiać to, lub zmieniać aby nie przeszkadzać Panu Bogu w dokonywaniu czegoś więcej w nas. Czyli post, jako forma pokuty, jest wyrazem naszego nawracania i może się wyrazić w różnych formach, niekoniecznie w abstynencji od pokarmów.

Bardzo ważna zasada, jeżeli chodzi o post, to indywidualne rozeznanie. Każdy, każda z nas, oprócz tych stałych elementów, powinniśmy sami, odpowiedni dla siebie rodzaj postu wybrać. Należy więc postawić sobie szczerze pytanie, co tak naprawdę mi przeszkadza w wypełnianiu, w realizowaniu mojego życiowego powołania i w kontekście tego podjąć odpowiedni post, czyli odpowiednie wyrzeczenie.

Popatrzcie Bracia i Siostry, że mówiąc o tym poście, mówiąc o tej pokucie, o nawracaniu, chcę zwrócić Waszą uwagę przede wszystkim na motywację. Na cel i motywację, czyli nie podejmuję postu po to aby schudnąć, ale moja motywacja jest o wiele głębsza. Ujmując post pozytywnie, trzeba powiedzieć, że post jest błagalną modlitwą ciała tęskniącego za Bogiem. I aż chce się tutaj zastosować słowa Psalmu 63: "Tęskniącego za Bogiem, jak zeschła ziemia spragniona wody". To jest najpiękniejszy motyw i motywacja naszego postu.

Post ma nam pomóc w utrzymaniu w ładzie naszego wewnętrznego domu, czyli tego wszystkiego co jest w nas. A wszyscy musimy sobie radzić z różnymi obszarami niewoli, czy będzie to palenie papierosów, czy spożywanie alkoholu, czy niewłaściwe przeżywanie seksualności, czy niekontrolowany hazard, czy psychologiczne zachowania, kompleksy, obsesje, czy używanie jakiś środków pobudzających, czy nadmierne korzystanie z Internetu, czy przesadne oglądanie telewizji, lub zbytnie zaabsorbowanie się innymi formami rozrywki itd. Można wiele różnych takich rzeczy wymieniać. Czyli postem próbujemy utrzymać to wszystko w ładzie. Post też służy temu, abyśmy sami mieli szacunek względem siebie. To pomaga nam również troszczyć się o naszych najbliższych. 

Bracia i Siostry, podsumujmy więc: "Do czego wzywa nas Bóg w Wielkim Poście poprzez post?" Wzywa nas do tego abyśmy żyli Jego Miłością, abyśmy żyli Jego Obecnością. Co mamy wybierać? Mamy wybierać Życie. Wybieranie postu, to wybieranie Życia. Wybieranie Życia, to wybieranie Chrystusa. I mamy upodabniać się do Chrystusa poprzez wsłuchiwanie się w Jego Słowo. Bóg więc wzywa nas do tego, abyśmy poprzez post nawrócili się całym sercem, czyli przemienili się i byli bardziej do Niego, do Chrystusa podobni. A jeżeli nie zbliżymy się do Chrystusa, który jest Światłością, to nie zobaczymy i nie ocenimy dobrze naszego życia, a można to uczynić tylko właśnie przez post. Jeżeli nie zbliżymy się do Chrystusa, który jest Światłem nie zobaczymy tak naprawdę co jest w nas grzechem i w naszym życiu, nawet gdy ograniczymy pokarmy, gdy będzie post, w naszym życiu nic to nie zmieni.

I ostatnia rzecz: "Jakie mamy formy postu, które nas obowiązują?" Zgodnie z zasadami naszej katolickiej wiary, mamy trzy rodzaje postu:
- pierwszy to wstrzemięźliwość i ona dotyczy wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych, i wstrzemięźliwości od zabaw.
- drugi rodzaj postu, to post ilościowy, związany z pokarmami,
- trzeci rodzaj postu, to post ścisły. Post ścisły to wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, wstrzemięźliwość od zabaw, plus post ilościowy.

Kiedy nas co obowiązuje:
- wstrzemięźliwość od spożywania pokarmów mięsnych obowiązuje nas w każdy piątek roku, obowiązuje nas w Środę Popielcową, oraz obowiązuje nas w Wielki Piątek. Oraz tradycyjnie również w Wigilię Bożego Narodzenia. Post wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych obowiązuje od czternastego roku życia do sześćdziesiątego.
- wstrzemięźliwość od zabawy. Do niedawna obowiązywała w każdy piątek, ale nasi biskupi "poszli na rękę" aby nie łamać sumień tych, którzy nie mają innego wyjścia. Powstrzymywanie się od zabaw, możemy tradycyjnie zachowywać w każdy piątek, ale obowiązkowo w Wielki Piątek, Środę Popielcową, oraz w tak zwanych czasach zakazanych. Takim czasem zakazanym jest czas Wielkiego Postu w którym od hucznych zabaw powinniśmy się powstrzymać.
- post ilościowy, polega na tym, że zjadamy jeden posiłek w ciągu dnia, bezmięsny, oraz, jeżeli jest taka potrzeba, dwa posiłki lekkie. Ten post obowiązuje od osiemnastego, do sześćdziesiątego roku życia. Jeżeli ktoś ma więcej lat, to może dalej ten post zachowywać, ale jeżeli go nie zachowa z różnych powodów, ze względu na zdrowie, ze względu na wiek, różne są sytuacje, to na pewno nie musi się wtedy z tego spowiadać.

Zapraszam w następną niedzielę,
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!