Małżeństwo

O sakramencie

Przez małżeństwo rozumiemy przymierze, przez które mężczyzna i kobieta tworzą ze sobą wspólnotę całego życia, skierowaną ze swej natury na dobro małżonków oraz na rodzenie i wychowywanie potomstwa. Zawierane między ochrzczonymi zostało podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu.

Święty Paweł Apostoł napisał: „Mężowie, miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół (…) Tajemnica to wielka, a ja mówię w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła” (Ef 5,25-32).

Sakrament małżeństwa udziela łaski miłowania się wzajemnie tą miłością, jaką Chrystus umiłował Kościół. Łaska sakramentu udoskonala zatem ludzką miłość małżonków, umacnia ich nierozerwalną jedność ich na drodze do życia wiecznego.

Ponieważ małżeństwo jest w Kościele stanem publicznym, dlatego powinno być zawierane publicznie w ramach celebracji liturgicznej i wobec zgromadzenia wiernych.

Do cech istotnych małżeństwa należą:

• jedność,
• nierozerwalność,
• otwartość na przyjęcie dzieci.

Małżeństwo jest uznawane przez prawo za fundamentalną podstawę rodziny, która jest najmniejszą jednostką organizacyjną społeczeństwa. Współczesne regulacje, zgodnie z którymi zawarcie małżeństwa powinno być związane ze współdziałaniem państwowego lub kościelnego organu, opierają się na założeniu, że tylko w taki sposób mogą być osiągnięte: uzewnętrznienie powagi małżeństwa i jawność więzi osobistych w takim zakresie, w jakim mają one istotne znaczenie społeczne i prawne. Istnienie małżeństwa ma znaczenie zarówno dla państwa, jak i Kościoła, stąd uregulowania prawne funkcjonują w obu tych społecznościach.

---

Jak, gdzie, kiedy?

Planując zawarcie sakramentalnego związku małżeńskiego należy:

• zgłosić się do kancelarii parafialnej lub przyjść do zakrystii po którejkolwiek niedzielnej Mszy św. i zarezerwować dogodny termin oraz godzinę ślubu.
• w dniu rezerwowania terminu ślubu lub jak najszybciej po dokonaniu rezerwacji należy przedłożyć pisemną zgodę proboszcza na ślub poza własną parafią (oczywiście dotyczy to narzeczonych, którzy nie mieszkają na terenie parafii Najświętszego Imienia Jezus – kościół uniwersytecki). Właściwym proboszczem, który powinien i może taką zgodę wydać jest proboszcz parafii faktycznego zamieszkania (NIE chodzi o zameldowanie!) narzeczonego lub narzeczonej (wystarczy jedna zgoda jednego z tych proboszczów). Wpłacamy wtedy także ofiarę w kwocie 100 zł – chodzi o to, że gdy narzeczeni z różnych powodów zrezygnują z sakramentu małżeństwa w kościele uniwersyteckim, to będą uprzejmi o tym poinformować kancelarię parafialną odzyskując jako zwrot złożoną ofiarę – tym samym nie będą blokować konkretnego terminu innym parom narzeczonych.

Około 3-4 miesiące przed datą ślubu należy zgłosić się do kancelarii w celu spisania protokołu badania kanonicznego narzeczonych (który ma na celu m.in. zweryfikowanie danych i ważności dokumentów, stanu wolnego narzeczonych oraz stwierdzenie ich zdolności do zawarcia małżeństwa).

Narzeczeni przynoszą na te wizytę do kancelarii następujące dokumenty:

1. Dokument tożsamości (np. dowód osobisty)
2. Dokument do ślubu konkordatowego z USC (w trzech egzemplarzach).
3. Metryki chrztu narzeczonego i narzeczonej (należy prosić w parafii chrztu o metrykę do ślubu – jest to pełna metryka, zawierająca informacje także o np. sakramencie bierzmowania oraz stanie wolnym danej osoby).
4. Zaświadczenie o ukończeniu nauk przed-ślubnych wraz z poradnią małżeńską (w archidiecezji wrocławskiej nie uznaje się zaświadczeń o kursie internetowym!).
5. Ostatnie świadectwo ukończenie katechizacji (lekcji religii) – do wglądu (może być kserokopia).
6. Zgoda właściwego proboszcza na ślub poza własna parafią (jeżeli nie była dostarczona we właściwym czasie z ważnych powodów).

Należy pamiętać, że dokumenty z USC do ślubu konkordatowego oraz Metryki Chrztu są ważne 6 miesięcy – muszą być ważne w dniu zawarcia małżeństwa. Stąd do USC oraz do parafii chrztu należy udać się po odpowiednie dokumenty najlepiej około 5 miesięcy przed data ślubu.

Podczas tej pierwszej wizyty w kancelarii parafialnej (trwa ona około 45-60 minut, stąd dobrze przyjść na początek urzędowania kancelarii) narzeczeni otrzymają:

• formularz zapowiedzi przed małżeńskich – który należy jak najszybciej dostarczyć do swojej parafii zamieszkania w celu ich wygłoszenie (i potem po około 2-3 tygodniach je odebrać ze stosowną adnotacja o przeszkodach lub ich braku),
• kartki do spowiedzi przedmałżeńskiej (kapłan w kancelarii pouczy również jak odprawić spowiedź przedślubną).

Druga (i ostania) wizyta w kancelarii parafialnej ma miejsce 2 tygodnie przed ślubem. Wtedy narzeczeni przynoszą do kancelarii dokument o wygłoszonych zapowiedziach (i także inne dokumenty, jeżeli zabrakło ich podczas pierwszej wizyty – najczęściej jest to także zaświadczenie o ukończeniu nauk przed ślubnych, lub z poradni rodzinnej). Podczas tej wizyty ustala się przebieg liturgii, czytania, przystrojenie ławek, kwiaty itp. Jeżeli narzeczeni pragną uświetnić uroczystość zawarcia sakramentu małżeństwa w kościele chórem, scholią, solistką itp. – informują o tym wtedy oraz podają numery kontaktowe do w/w osób, aby organiści parafialni mogli ustalić ostatecznie śpiewy oraz muzykę podczas liturgii – szczegóły niżej. Podczas drugiej wizyty w kancelarii narzeczeni składają stosowną ofiarę.

Przykładowy wystrój kościoła

Ślub Joanny i Damiana, 2023-09-09 (album na Google Zdjęcia).

---

Instrukcja Episkopatu Polski o muzyce liturgicznej po Soborze Watykańskim

Normy ogólne.

Muzyką liturgiczną nazywamy tę muzykę, która może być używana przy sprawowaniu kultu Bożego. Zgodnie z treścią Instrukcji „Musicam Sacram” powinna się ona odznaczać charakterem sakralnym oraz doskonałością formy. Celem muzyki liturgicznej jest „chwała Boża i uświęcenie wiernych”, tak wykonawców jak i pozostałych uczestników liturgii. Do muzyki liturgicznej zaliczamy: śpiew jednogłosowy (chorał gregoriański i śpiew ludowy), śpiew wielogłosowy (polifonia dawna i nowsza) oraz muzykę instrumentalną.

Wszystkie śpiewy przeznaczone do użytku liturgicznego mają mieć aprobatę Konferencji Episkopatu Polski albo przynajmniej Władzy Diecezjalnej. Nie wolno w liturgii wykonywać utworów o charakterze świeckim.

Liturgia Mszy Świętej.

Zabrania się wykonywania w ramach liturgii piosenek religijnych, których tekst często nie jest w ogóle religijny, a muzyka z reguły posiada charakter świecki.

Podczas liturgii nie wolno wykonywać muzyki mającej charakter wyraźnie świecki np. jazzu, big-beatu itp. Muzyka ta nie jest zgodna z duchem i powagą liturgii, nie sprzyja jej refleksyjnemu przeżywaniu, a ponadto często wyłącza całe zgromadzenie wiernych od udziału w śpiewie.

Sakramenty, sakramentalia i nabożeństwa.

„Należy pilnie wystrzegać się, by pod pozorem podnoszenia okazałości nie wprowadzać do obrzędów czegoś czysto świeckiego albo niezgodnego z kultem Bożym”.

Instrumenty muzyczne.

Poza organami wolno używać w liturgii innych instrumentów z wyjątkiem tych, które są zbyt hałaśliwe lub nawet przeznaczone do wykonywania współczesnej muzyki rozrywkowej. Wyłącza się z użytku liturgicznego, zgodnie z tradycją, takie instrumenty, jak fortepian, akordeon, mandolina, gitara elektryczna, perkusja, wibrafon itp.

Muzyka w czasie sprawowania czynności liturgicznych winna być wykonywana „na żywo”, dlatego nie wolno zastępować śpiewu zgromadzenia lub gry na instrumentach muzyką odtwarzaną za pomocą aparatów, np. magnetofonu, adaptera, radia itp.

---

Kilka uwag od organisty w sprawie muzyki w czasie ślubu

Propozycje śpiewów do wykonania: