Wielki Post
Droga Wspólnoto parafialna!
Rekolekcje wielkopostne… Zaproszenie w nich kieruje Chrystus do każdego i każdej z nas, upominając: Cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat zyskał, a na duszy swojej szkodę poniósł? (Mt 16, 26) Ktoś powiedział, że rekolekcje, to są takie lekcje, na których człowiek powinien stać się lepszy. Są to jednak bardzo trudne lekcje, gdyż stać się lepszym nie jest sprawą łatwą, co więcej – lepsi nie stajemy się od razu.
Rekolekcje są czasem, w którym mamy się głęboko zastanawiać nad tym, co mamy robić, aby całym swoim życiem być coraz bliżej Boga. Rekolekcje są również czasem odnowienia naszego przymierza z Bogiem, zawartego na chrzcie świętym, a odnawianego stale w sakramentach Eucharystii i Pokuty.
Zastanówmy się nad naszą wiarą, czy rzeczywiście jest to wiara żywa i utwierdzona, potrafiąca swą mocą zbliżać ludzi do Boga. Zastanówmy się nad naszą nadzieją, czy jest na tyle mocna, aby myśl o szczęściu wiecznym była dla nas drogowskazem do wszelkiego działania. Zastanówmy się nad naszą miłością, czy jest cierpliwa, łaskawa, czy nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą, nie dopuszcza się bezwstydu, czy nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego i nie cieszy się z niesprawiedliwości?
Podążanie za Chrystusem, w cieniu Jego krzyża jest zadaniem trudnym, bo wymagającym ofiary. Chrześcijanin powinien być mężny, żeby wejść na drogę do świętości i by ją podejmować na nowo na każdym z jej etapów, żeby wytrwać bez upadania na duchu pomimo wszelkich pojawiających się trudności, wewnętrznych i zewnętrznych. Nie jesteśmy w tym dziele sami! Mamy Dobrego Ojca w niebie, On jest blisko każdego i każdej z nas, blisko swoich dzieci. Mamy Maryję – naszą Matkę, Wspomożycielkę i Opiekunkę.
Czas Wielkiego Postu niech będzie dla nas szczególnym czasem rekolekcji. Z wielu propozycji na ten czas wybierzmy to, co najbardziej nam odpowiada i wtedy, kiedy jest ku temu dogodny czas. Drogi Bracie i Droga Siostro zadaj sobie pytanie: Jak przeżyłem czas adwentowych rekolekcji? Może warto coś zmienić teraz – właśnie teraz, kiedy znów Chrystus puka do Twojego serca i zaprasza Cię do rekolekcji… Podejmijmy więc trud i odpowiedzmy na Chrystusowe zaproszenie, stawajmy się lepsi, kroczmy drogą ewangelicznej doskonałości.
O modlitewne wsparcie proszę chorych i cierpiących.
Wasz proboszcz – Ks. Arkadiusz